Lunteren, 23 januari 2016
Op een verkoopdag voor een kerk bij ons in Lunteren heb ik deze vaas gekocht. Het is een zogenoemde kerfsnee vaas. De tekst eronder interesseerde mij erg. Dit omdat ik een aantal maanden voor het einde van de Tweede Wereldoorlog vanuit Rotterdam in Vollenhove bij een boer op de weg naar Sint Jansklooster was ondergebracht.
De vaas is een zogenoemde ‘Kerfsnee vaas’. Onderop staat een tekst:
Kantoor
30-09-1942
NOP
Kuinre
De tocht naar Vollenhove
Ik ben maanden voor het eind van de oorlog vanwege de hongersnood met een buurmeisje van uit Rotterdam lopend naar Zwolle gegaan en hebben daar vier of vijf dagen over gedaan. Eerste dag naar Gouda alwaar wij onderweg een bombardement meemaakten en naar het ziekenhuis van Gouda zijn overgebracht.
De dag er na zijn we naar Amersfoort gelopen en bij een neef van mij onder gebracht. Toen naar Nunspeet en hebben in een school geslapen. Van daar zijn wij naar Zwolle gegaan, wij werden aan de overkant van de brug over de IJssel door de Duitsers tegengehouden. Wij mochten mochten niet verder. Stiekem zijn wij toen van het talud van de brug afgesprongen en door de uiterwaarden naar de sluis bij Katerveer terecht gekomen. Van daaruit zijn wij naar een Oom en Tante in Zwolle gegaan. Verder toen nog naar Vollenhove al waar ik bij de Fam. Prins werd ondergebracht. Dit was vermoedelijk door mijn Oom en Tante in Vollenhove was geregeld.
De bevrijding
De boerderij is thans een minicamping. Ik heb de Bevrijding meegemaakt in Vollenhove en heb gezien dat de Canadese of Engelse militairen op het bordes van het toenmalige gemeentehuis stonden. Een broer van mij was ondergebracht bij een oom en tante die met hun Skûtsje in de haven van Vollenhove lagen, Oom Jan Boersma en tante Trien. Hij was een broer van mijn moeder.
Een dochter van hun, Engelien Boersma heeft na de oorlog nog het Oorlogsherinneringskruis gekregen en woonde in Vollenhove. Wat haar verdiensten zijn geweest weet ik niet.
NSB Kamp
Kan me ook nog goed herinneren dat er langs de vaart naar Emmeloord een NSB kamp was en toen we daar langs voeren een 20 tot 30 tal NSB ’mannen verplicht het Wilhelmus moesten zingen.
Na de bevrijding van het westen uiteindelijk weer met mijn ouders verenigd die ik al die tijd niet had gezien nog gesproken.
Vraag/oproep
Weet u meer over deze vaas, hoor ik het graag. Reageren kan hieronder of neem contact op.
Auteur: H. Roersma – 1931